ΣΤΗ ΣΤΡΑΤΟΣΦΑΙΡΑ

Ρώτησε μια φίλη σε μια κουβέντα τι είναι τα "Χαϊλίκια".

Θα προσπαθήσω να δώσω έναν ορισμό και μια εικόνα στο περίπου…

"Χαϊλίκια" λοιπόν είναι οι πράξεις που κάνεις, για να πουλήσεις μούρη, να κάνεις εφέ, να δειχθείς και γενικότερα για να τραβήξεις τα γεμάτα θαυμασμό βλέμματα πάνω σου.

Αυτό το πετυχαίνεις περίπου έτσι :

-πας για καφέ κάνοντας 3-4 φορές το γύρο της πλατείας (ακούγοντας σχετικά δυνατά μουσική), για να δει όλη η πλάση ότι βγήκες, για να πάρεις μάτι τι "παίζει" και για να αποφασίσεις σε ποιο καφέ έχει περισσότερο "θέμα" και άρα είσαι περισσότερο απαραίτητος, για να κοσμήσεις με την παρουσία σου το χώρο.

-παρκάρεις το cabrio στα 5 μέτρα από το τραπέζι που θα κάτσεις και βάζεις συναγερμό.
(αν δεν έχεις cabrio αλλά κάποιο άλλο καλό αυτοκίνητο από τα λεγόμενα γκομενοπαγίδες ή ποιο λαϊκά μουνοπαγίδες, το σημείο παρκαρίσματος είναι το ίδιο, διαφορετικά το κρύβεις, το καταπίνεις, το εξαφανίζεις και γενικότερα ξεχνάς την ύπαρξη του.)

-κατά την είσοδο σου στο μαγαζί, χαιρετάς όσους περισσότερους μπορείς, μιλώντας τους δυνατά, κάνοντας έτσι αισθητή την παρουσία σου σε όσους δεν άκουσαν το συναγερμό, δείχνοντας ότι το μαγαζί είναι δεύτερο σπίτι σου.

-τους αποκαλείς όλους μαλάκες… γεια σου ρε μαλάκα, που ‘σαι ρε μαλάκα, χάθηκες ρε μαλάκα, σε ‘ψαχνα ρε μαλάκα…
(αυτό είναι προαιρετικό)

-παραγγέλνεις ένα καφέ, που να περιέχει όσο το δυνατόν περισσότερες άγνωστες λέξεις γίνεται.

-αφήνεις τα κλειδιά του αυτοκινήτου, σε σημείο τέτοιο πάνω στο τραπέζι που να φαίνεται η μάρκα από δορυφόρο.

-σε σχετικά μικρή απόσταση από τα κλειδιά, αφήνεις το τελευταίας τεχνολογίας κινητό σου, το οποίο έχει πάνω τα κέρατα του και… ή δεν ξέρεις τίποτα απ’ όλα αυτά ή ξέρεις όλες τις δυνατότητες του και δεν το αφήνεις από τα χέρια σου, αφού ψοφάς για τη στιγμή που θα μοιραστείς τις γνώσεις σου με τους ενδιαφερόμενους.

-οι συζητήσεις στο τραπέζι έχουν να κάνουν με το star system. Ενημερώνεις την "αυλή" σου, ποιος και ποια έκανε τι, ποιος τα έφτιαξε με ποια, ποιοι χωρίσανε, ποιος είναι πισωγλέντης, ποια κάνει βίζιτες και άλλα τέτοια άκρως σημαντικά θέματα.
(όσο αφορά τις βίζιτες, ξέρεις τα ποσά και τον τρόπο προσέγγισης αλλά δεν καρφώνεις ποτέ την "άκρη" σου. Έτσι αρκείσαι σε ένα χαμογελάκι συνδυασμένο με ένα πονηρό κλείσιμο του ματιού, που υπονοεί… «εγώ θα σε φτιάξω…»)
Εννοείτε βέβαια ότι από τη συζήτηση δεν απουσιάζει ποτέ η Mykonos. Πότε πήγες, πόσες φορές έχεις πάει, πότε θα ξαναπάς και πόσο απαραίτητο είναι να έχει πάει κανείς για να κερδίσει την καταξίωση και την αναγνώριση.
Μετά έχει αναφορά στα club. Σε ποια πηγαίνεις, πόσο συχνά πηγαίνεις και πόσο καλά σε ξέρουν… οι πορτιέρηδες, ο υπεύθυνος του μαγαζιού, η barwoman (που σε γουστάρει κιόλας αλλά δε στο λέει), ο dj, η καθαρίστρια στις τουαλέτες, ο παρκαδόρος και γενικότερα όποιος μένει στη γύρο περιοχή.
Εννοείτε ότι τονίσεις συχνά και δυνατά, ότι δεν πληρώνεις ποτέ ούτε τα μισά από αυτά που πίνεις γιατί δεν είσαι και κανένας τυχαίος.

-τα ρούχα είτε πρωινά είτε βραδινά, θα πρέπει να έχουν όσο το δυνατόν πιο ευδιάκριτα σηματάκια και να φαίνεται οπωσδήποτε η μάρκα. Γιατί δεν ψωνίζεις από τους Κινέζους και αυτό πρέπει να γίνει σαφές σε όλους. Προσοχή αυτό είναι πολύ σημαντικό.

-όταν έρθει η ώρα να πληρώσεις, αν έχεις πορτοφόλι φροντίζεις να είναι τίγκα στις κάρτες.
Δεν έχει σημασία τι κάρτες είναι, αν είναι δλδ από το makro ή από το βενζινάδικο ή αν είναι πιστωτικές, αρκεί η εσωτερική πλευρά του πορτοφολιού να είναι πλαστική. Πορτοφόλι γεμάτο κάρτες έχει άλλο κύρος, δείχνει ότι έχεις γενικότερα νταραβέρια, ότι είσαι δραστήριος. Έτσι κι αλλιώς κανείς δε ξέρει αν χρωστάς ή όχι.
Αν δεν χρησιμοποιείς τώρα πορτοφόλι, το κενό των καρτών είσαι υποχρεωμένος να το καλύψεις κουβαλώντας μαζί σου όλο το μηνιάτικο, έτσι ώστε όταν βγάλεις να πληρώσεις, τα βλέμματα να πέσουν πάνω στον πάκο σου. Μια λεπτομέρεια… το χαρτονόμισμα το τραβάς τυχαία μέσα από τον πάκο, δεν κοιτάς καν τι τράβηξες, το βλέπεις μόνο όταν το πιάνει η σερβιτόρα. Το ότι για σένα όλα είναι ίδια, δεν τα υπολογίζεις και δεν ξέρεις καν τι κουβαλάς πάνω σου, είναι πλέον εμφανές.

-φεύγοντας τώρα, απενεργοποιείς το συναγερμό και κάθεσαι για λίγο πάνω απ’ το αυτοκίνητο για τις τελευταίες χαιρετούρες κανονίζοντας για το βράδυ, για να δουν και αυτοί που ήρθαν μετά από σένα, σε ποιον ανήκει η “κούρσα”. Αν είναι cabrio κάθεσαι μέσα.

Αυτή είναι στο περίπου μια μόνο είκονα… ελπίζω να βοήθησα.