Thursday, April 26, 2007

Ειλικρίνεια

Όλοι μας σχεδόν, σε οποιαδήποτε είδους σχέση συνάψουμε, ελπίζουμε, ευχόμαστε και πολλές φορές απαιτούμε από τον άμεσα εμπλεκόμενο, αμοιβαία ειλικρίνεια.

Το ερώτημα όμως που προκύπτει είναι απλό…

Πόσο έτοιμοι είμαστε, όταν έρθει εκείνη η στιγμή όπου η ειλικρίνεια γίνεται πράξη ;

Friday, April 20, 2007

So you think...

you can dance.
Και να ήθελες να μην μάθεις το τίτλο του διαγωνισμού αυτού, δεν γίνεται. Δεν γίνεται γιατί η παρουσιάστρια τον έλεγε τρεις φορές σε κάθε πρόταση που έλεγε. Ακόμα ηχεί στα αυτιά μου και μάλιστα με την original προφορά .
Είναι φανερό, ότι έπιασαν τόπο τα λεφτά των φροντιστηρίων… χαλάλι της… μπράβο.
Εννοείτε φυσικά ότι μετά το τέλος κάθε πρότασης, η οποία έμοιαζε με απαγγελία παραμυθιού σε τετράχρονο παιδάκι (ίσως από τον φόβο ή την ανασφάλεια του λάθους), ακολουθούσε το full teeth χαμόγελο των τριών δευτερολέπτων, για να συνειδητοποιήσεις αυτό που βλέπεις. Ίσως τώρα το χαμόγελο να οφείλεται και στην ικανοποίηση της παρουσιάστριας, που έφερε άλλη μια πρόταση εις πέρας χωρίς λάθος… και η καθυστέρηση στην ομιλία της, να της πρόσφερε τον απαραίτητο χρόνο για να χαρεί το θρίαμβο της και να πάρει δύναμη για να συνεχίσει στην επόμενη. Ίσως λέω…

Οφείλω όμως να παραδεχθώ, ότι στο “so you think, you can dance” η γλώσσα πήγαινε ροδάνι… σφαίρα. Θα έβαζα και στοίχημα, ότι ήταν η πρώτη πρόταση που είπε μωρό, όπως άλλα μωράκια λένε “μαμά μαμ”, έτσι.

Πάντως αυτό που δεν βρίσκω σωστό, σε αυτού του είδους τα παιχνίδια-διαγωνισμούς, είναι να ψηφίζει ο κόσμος ποιος θα μείνει και ποιος θα φύγει. Που ξέρω εγώ για παράδειγμα, αν χόρεψε ή αν τραγούδησε καλά, ο ένας ή ο άλλος ;
Είναι άδικο για τα παιδιά. Εγώ μπορώ να συμπαθώ κάποιον που δεν είναι καλός και να θέλω να “διώξω” κάποιον που είναι καλύτερος. Αυτή τη δουλεία πρέπει κανονικά να την κάνουν οι κριτές, που έχουν επιλεγεί και ξέρουν και πέντε πράγματα παραπάνω από εμάς, αλλιώς τι τους έβαλαν εκεί, αφού αποφασίζω εγώ για αυτούς ; για δημόσιες σχέσεις ;
Αν όμως η παραγωγή θέλει τα έσοδα από τα sms και τα τηλέφωνα, μπορούμε να ψηφίζουμε εμείς για να αποχωρίσει ο παρουσιαστής. Εκεί ναι…
Γιατί κύριε με υποχρεώνεις για όσο διαρκέσει το παιχνίδι να βλέπω τον ίδιο παρουσιαστή ;
Γιατί μου στερείς την ευκαιρία να ολοκληρωθώ σαν άνθρωπος, αφού δεν μπορώ να δω το παιχνίδι λόγω του παρουσιαστή. Που θα βρω εγώ το δίκιο μου ;
Η ίδια μούρη, δύο τρεις μήνες ; είναι δυνατόν ; δώσε μου την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω το κινητό μου. Δώσε μου την ευκαιρία να γίνω μέρος αυτής τηλεοπτικής χαράς που προσφέρεις, άσε με να νοιώσω κομμάτι από το πρόγραμμα σου, άσε με να ανεβάσω την AGB σου, άσε με να σου φανώ χρήσιμος.

Τι να πω, ώρες ώρες δεν μπορώ να μπω στη λογική τους.

Ζητώ συγνώμη για το παραπάνω παραλήρημα, αλλά αφορμή ήταν ότι το εν λόγω παιχνίδι, για δυο μέρες τηλεθέασης μου στοίχισε δυο μπαταρίες τηλεκοντρόλ και μια αγκύλωση στον αντίχειρα του αριστερού χεριού, αφού για τρεις ώρες έπρεπε να πατάω το mute, για να μην ακούω την παρουσιάστρια.

Άσχετο… εγώ που παλιά ήμουν μοντέλο, μπορώ να γίνω χρηματιστής ;

Thursday, April 19, 2007

Λάθος

Τελικά βλακείες έγραψα τις προ άλλες για της τσόντες και τις εφημερίδες που τις μοιράζουν απλόχερα.
Η πραγματικότητα με εξέθεσε.

Οι εφημερίδες που κάνουν την εν λόγω προσφορά αυξάνονται και οι “παλιές”, αυξάνουν τον αριθμό των DVD. (αν δεν κάνω λάθος κάτι πήρε το αυτί μου για 16)
Σε λίγο το Π.Σ.Κ. θα δίνουν τις ταινίες και μεσοβδόμαδα το ράφι για να τις βάλεις.
Μην τρέχεις και στο ΙΚΕΑ για το ράφι… βάλε βενζίνες, διόδια, χο-ντογκ και μπισκοτάκια στο τέλος… δε λέει.

Πλάκα πλάκα η κίνηση αυτή σου δίνει και την δυνατότητα να το δεις και σαν χόμπι.
Να ψάχνεις ταινίες παλιές που είναι συλλεκτικές, να ανταλλάσεις τις διπλές σου, με φίλους σου, να τις αξιολογείς βάση της σπανιότητας τους, να τις κοστολογείς και γενικά ότι γίνεται, ας πούμε, με τα γραμματόσημα και τις πεταλούδες.
Βλακεία μου… δεν το είχα σκεφτεί πιο πριν αυτό.

Το περίεργο όμως είναι, πως δεν το σκέφτηκε η κυβέρνηση, για να “σπρώξει” το νέο βιβλίο της ιστορίας.
Ίσως αν έβαζε μαζί και 5-6 DVD, τα πράγματα να ήταν διαφορετικά.
Πιο πολύ για τους δασκάλους βέβαια, γιατί οι μαθητές γυρίζουν τις δικές τους, τις προσωπικές, τις οποίες τις ανταλλάσουν με Bluetooth μέσω κινητών, στο οποίο έχουν βάλει και μνήμη 1GB, για να χωράει και των άλλων σχολείων τα videaκια και έτσι δεν έχουν ανάγκη και το ράφι.

Προς αναμονή λοιπόν, του ραφιού ή έστω μιας θήκης ρε αδερφέ !

Thursday, April 12, 2007

Τσόντα

Τσόντες ή αλλιώς ερωτικές ή αισθησιακές ταινίες. Το τσόντα είναι πολύ λαϊκό και μπανάλ. Σπάνιο πράγμα, δεν τις βρίσκεις πουθενά, όσο και να ψάξεις. Είδος προς εξαφάνιση έχουν καταντήσει. Μόνο στη μαύρη αγορά και αν. Σε λίγο καιρό θα αποκτήσουν και συλλεκτική αξία και ο μόνος τρόπος για να τις αποκτήσεις θα είναι μόνο μέσο πλειστηριασμού. Ποιο εύκολα θα βρίσκεις Νταλί παρά τσόντα, εεεεε δλδ ερωτική ταινία.

Ακούω το πρωί, διαφήμιση στο κρατικό αθλητικό ραδιόφωνο, αθλητικής εφημερίδας η οποία κάθε Παρασκευή και Κυριακή θα περιέχει ΕΞΙ ερωτικές ταινίες. Ούτε μια ούτε δυο, αλλά ΕΞΙ !!!!! Λέει λοιπόν :
«Σέξι κ’ όποιος αντέξει… μπλα μπλα μπλα…η Τσιτσιολίνα, η Παρίς Χίλτον, και ο ανεπανάληπτος Κώστας Γκουσγκούνης στα καλύτερα τους. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι».
Μου έφυγε το τιμόνι από τα χέρια. Τώρα βέβαια, τι θα θυμηθεί ο παλιός από την Παρίς Χίλτον, μόνο η εφημερίδα το ξέρει.

Οι δημοσιογράφοι που γράφουν για αυτήν την εφημερίδα τι λένε για όλο αυτό, όταν το έντυπο που δουλεύουν αντί να προβάλει τη δουλεία τους, το ήθος τους, την εγκυρότητα τους ή την ιστορία τους στο χώρο, προβάλει κώλους ; δεν τους υποτιμά αυτό ; δεν τους προσβάλει ;
Εκτός αν είναι κι αυτοί του “κώλου” επομένως δεν τρέχει και τίποτα, αλλά τουλάχιστον ρε παιδιά πείτε το μας, για να το ξέρουμε και να μην σας ψάχνουμε έναν έναν.

Και έχω και άλλη μια απορία.
Η επιλογή των ταινιών πως γίνεται ; στην τύχη ; ότι πιάσει το χέρι ή υπάρχει μια διαδικασία όπου βλέπουνε, συγκρίνουν, ξεσκαρτάρουν και προτείνουν ;
Γιατί έχει διαφορά, πρέπει να ξέρουμε κατά πόσο σέβεσαι τον αναγνώστη. Βάζεις για να βάλεις ή έχεις προσωπική άποψη γι’ αυτό που προσφέρεις ; γιατί αν δεν έχεις μας κοροϊδεύεις, αν όμως έχεις … θα πρέπει να το κοιτάξεις.

Τελικά δύσκολη δουλειά η δημοσιογραφία, από το πουθενά μπορεί να βρεθείς εκτεθειμένος.

Τι θέλεις και μπλέκεσαι ; Θέλει να δει κάποιος τσόντα ; ας πάρει τα ανάλογα περιοδικά που τις περιέχουν, ας νοικιάσει από το video club, ας αγοράσει από ένα περίπτερο, ας κατεβάσει από το internet, ας βάλει Nova, κάτι θα βρει.
Εσύ αθλητική εφημερίδα είσαι, βάλε ένα DVD με παλιούς αγώνες, για «Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι», βάλε ένα ντοκιμαντέρ, βάλε ένα βιβλίο αθλητικού περιεχομένου, βάλε μια σιδερογροθιά, μια αλυσίδα, ένα σουγιά ρε αδερφέ, αφού ούτως η άλλος το καλλιεργείς που το καλλιεργείς το κλίμα, κάνε το καλά. Ερωτική ταινία βάζεις ;
Και στο κάτω κάτω, αν θέλεις να περάσεις κι ένα έμμεσο μήνυμα, πως θα το “πιάσει” ο χούλιγκαν με τη τσόντα ; τι θα πει ; έβαλε την τσόντα για να πάμε να μπιπ τους άλλους ; όχι. Ενώ με τα άλλα αξεσουάρ, γίνεσαι πιο άμεσος, έρχεσαι πιο κοντά με τον πελάτη χούλιγκαν και μην νομίζεις ότι ο πελάτης είναι μαλάκας, τις εκτιμά αυτές τις κινήσεις και δεν πρόκειται να τον χάσεις ποτέ.

Όλα αυτά βέβαια, αν θέλεις να περάσεις κάποιο μήνυμα γιατί εσύ μπορεί και να μην θέλεις και απλά να μπερδεύεται ο άλλος.

Monday, April 2, 2007

Περί νηστείας

Με το θέμα της νηστείας είχα μπερδευτεί και έτσι έκατσα και το σκέφτηκα λίγο περισσότερο.
Εγώ ξέρω ότι κανονικά, σύμφωνα με το θρησκευτικό “νόμο”, πρέπει να νηστέψεις σαράντα μέρες. Αυτό είναι το σωστό και το πρέπον αν θες να λέγεσαι καλός χριστιανός στην πράξη και όχι μόνο στα λόγια. Μέχρι εδώ πιστεύω ότι συμφωνούμε.

Το μπέρδεμα τώρα μου δημιουργήθηκε, όταν άκουγα κάποιους που θεωρούν τους εαυτό τους “καλούς χριστιανούς”, που πηγαίνουν στην εκκλησία συχνά, που κάνουν το σταυρό τους κάθε φορά που περνάνε απ’ έξω, που έχουν γεμίσει τους τοίχους του σπιτιού τους με εικόνες, που δεν τρώνε κρέας την Τετάρτη και την Παρασκευή και άλλα τέτοια σχετικά, να κάνουν διάφορες αλχημείες όσο αφορά τη νηστεία.
Τι εννοώ… αυτοί που νηστεύουν όλες τις μέρες ΚΑΝΟΝΙΚΑ και ΜΟΝΟ για ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ λόγους και όχι για λόγους δίαιτας με πρόφαση τη σαρακοστή, είναι ελάχιστοι και εκτιμώ, ότι λογικά αυτοί, δε θα πρέπει να είναι και πάνω στην “ανάπτυξη” τους ηλικιακά. Οι άλλοι τώρα λοιπόν, κάνουν τη δική τους προσωπική νηστεία, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Έτσι έχουμε τις εξής παραλλαγές :
-τη νηστεία του ενός μήνα.
-τη νηστεία των δύο εβδομάδων.
-τη νηστεία της Μ. Εβδομάδας.
-τη νηστεία της προηγούμενης μέρας πριν κοινωνήσεις.
-την καθόλου νηστεία γιατί κουράζεσαι πολύ και θα πέσεις κάτω αν δε φας. (ο Θεός είσαι σίγουρος ότι θα σε καταλάβει)

Τώρα βέβαια στις παραπάνω περιπτώσεις, έχεις τη δυνατότητα να βάλεις και την δική σου προσωπική πινελιά. Όπως για παράδειγμα :
-να τρως τα γαλακτοκομικά κανονικά μέχρι τη Μ. Εβδομάδα.
-να μην τα τρως μόνο Τετάρτη και Παρασκευή.
-να τα τρως την πρώτη εβδομάδα και να μην τα τρως την τελευταία.
-να τα τρως πρώτη-δεύτερη και όχι την τρίτη.
Όλο αυτό γενικά, εξαρτάται από το “πακέτο” που θα επιλέξεις.

Τώρα αν προσθέσεις και το γάλα στο καφέ, που είναι μια δύσκολη περίπτωση, το λάδι στο φαγητό, το sex που εννοείτε ότι πρέπει να κόψεις, γιατί δεν μπορεί να μην τρως φέτα την ημέρα για παράδειγμα και το βράδυ να βγάζεις τα μάτια σου στο κρεβάτι. Όπως και να το δεις το θέμα το κρεβάτι έχει άλλη βαρύτητα … δε χωράει στη ίδια ζυγαριά με τη φέτα. Αν προσθέσουμε και ότι θα πρέπει να αποβάλεις την κάθε κακή ή πονηρή σκέψη για τον ή την συνάνθρωπο μας, καταλαβαίνουμε ότι έχουμε μια τεράστια γκάμα επιλογής “πακέτου” νηστείας. “Πακέτου” που έχεις την δυνατότητα αφού το πάρεις, να μπορείς να το αναπροσαρμόσεις στην πορεία, αν καταλάβεις ότι έκανες λάθος στην επιλογή του. Σύμφωνα πάντα με τα γούστα σου, χωρίς να είσαι υποχρεωμένος να το επιστρέψεις και να διαλέξεις άλλο.

Τώρα αρκετούς που έχω ακούσει, για την επιλογή του “πακέτου” τους, λένε ότι είχαν την σύμφωνη γνώμη του πνευματικού τους. Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να πω, ότι αυτός ο πνευματικός όταν τον ακούω από κάποιον, μου φέρνει στο μυαλό κάποιον μάνατζερ, ο οποίος μεσολαβεί μεταξύ εμού και του Θεού, για να πάρει ότι μπορεί περισσότερο για τον “πελάτη” του δλδ εμένα, κλείνει η παρένθεση.
Και απορώ πως είναι δυνατόν ένας παπάς ή ένας πνευματικός να δίνουν διαφορετικές κατευθύνσεις ως προς τη νηστεία ; (και όχι μόνο) Πως ο ένας σου επιτρέπει να κάνεις sex και ο άλλος όχι ; Πως ο ένας σου επιτρέπει να πίνεις γάλα και ο άλλος όχι ; Από τι εξαρτάτε αυτό το ναι ή το όχι ; είναι θέμα παζαρέματος με τους συμβουλάτορες αυτούς ;

Όπως καταλαβαίνω λοιπόν, είναι θέμα καλού χειρισμού ως προς την επιλογή του θρησκευτικού συμβουλάτορα. Αυτό που έχεις να κάνεις είναι να βρεις έναν “καλό” πνευματικό, που να τα “βρίσκεις” μαζί του. Έτσι θα παίρνεις και την ανωτέρω έγκριση για της επιλογές σου και να έχεις και την συνείδηση σου ήσυχη. Έτσι κι αλλιώς για να το λέει αυτός που είναι ειδικός κι έχει και τα κονέ, κάτι παραπάνω θα ξέρει από σένα.

Αυτά …