Του Αγίου Πνεύματος

Σήμερα το πρωί που πήγαινα στην δουλειά μου, μου δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες σχετικά με την γιορτή του Αγίου Πνεύματος. Σκέφτομαι λοιπόν…

Γιατί το Άγιο Πνεύμα να κάνει τέτοιες διακρίσεις ; γιατί να το γιορτάζουν με αργία οι μισοί Έλληνες ; οι άλλοι μισοί τι είναι ; γιατί τους στερεί το δικαίωμα να το γιορτάσουν και αυτοί ; και στο φινάλε, είναι ή δεν είναι χριστιανική γιορτή ; και αν είναι, γιατί την γιορτάζουν οι μισοί χριστιανοί ; το Άγιο Πνεύμα το δέχεται αυτό ; ο Χριστόδουλος τι λέει για όλο αυτό ; γιατί χωρίζουν τους χριστιανούς σε παιδιά και αποπαίδια ; είναι δυνατόν η θρησκεία της αγάπης προς τον πλησίον, να διχάζει έτσι τους χριστιανούς ;

Τέτοιες απορίες λοιπόν μου δημιουργήθηκαν.

Θα μου πεις τώρα, κάτσε ρε φίλε, τι φταίει το Άγιο Πνεύμα αν κάποιοι αποφάσισαν να γιορτάζεται έτσι επιλεκτικά ;

Και θα σου απαντήσω ότι φταίει φίλε μου, φταίει. Φταίει γιατί το επιτρέπει. Αν εσύ ήσουν το Άγιο Πνεύμα θα το δεχόσουν αυτό ; δηλαδή... στο Άγιο όνομα σου, να γίνεται τέτοια διάκριση και διχασμός μεταξύ των πιστών σου ; φαντάζομαι πως όχι.

Θα μπορούσε όπως κατέβηκε σαν πύρινη γλώσσα την Πεντηκοστή και φώτισε τους Αποστόλους, έτσι να κατέβαινε και να έκαιγε τον εγκέφαλο του μπαγλαμά που σκέφτηκε να το εκθέσει έτσι.

Αλλά δυστυχώς δεν έκανε τίποτα.

Και μην μου πείτε ότι είναι και αυτό άλλη μια δοκιμασία για τον πιστό, γιατί μπορούμε αλλάζοντας δουλειά, να την αποφύγουμε. Άρα… δεν παίζει αυτό το ενδεχόμενο.

Βλέποντας όμως τις εκάστοτε κυβερνήσεις και τον Χριστόδουλο με την θρησκευτική ηγεσία, να μην κάνουν τίποτα, σκέφτηκα ότι κάτι πρέπει να παίζει, που ο απλός χριστιανός δεν μπορεί να το ξέρει και που θα δικαιολογεί αυτή την διάκριση.

Τι μπορεί όμως να είναι αυτό το κάτι, αφού στο χριστιανισμό όλα είναι φως φανάρι ;

Έτσι προχώρησα στη σκέψη ότι θα πρέπει να έχει σχέση με τους Αποστόλους και με τις δουλειές που κάνανε τότε, αφού ήταν οι πρώτοι που φωτίστηκαν. Έτσι κατέληξα, ότι εδώ είναι και το ψέμα… δεν ήταν οι Απόστολοι, οι φτωχοί ψαράδες που μας μάθαιναν, αλλά υπάλληλοι στις αντίστοιχες ΔΕΚΟ της εποχής, δάσκαλοι, δημοσιογράφοι, εφοριακοί κτλ.

Και ο λόγος είναι προφανής… για να μην δημιουργηθούν λάθος πρότυπα.

Όλοι θα ταυτίζανε το επάγγελμα με την φώτιση και θα θέλανε να γίνουνε δημόσιοι υπάλληλοι, ενώ τώρα… δεν θέλουν…

Έτσι σήμερα οι φωτισμένοι βρίσκουν μόνοι τους το δρόμο προς το Άγιο Πνεύμα μέσο των σωστών και ιερών επαγγελμάτων που έχουν επιλέξει, γι’ αυτό και είναι οι μόνοι που αξίζει να το γιορτάσουν.