Πολλά συγχαρητήρια σε όλους !Ήσασταν όλοι υπέροχοι. Από ποιόν να αρχίσεις και σε ποιόν να τελειώσεις. Είναι ολοφάνερο, ότι όλοι είχαν δουλέψει πάρα πολύ γι’ αυτόν τον αγώνα, τα είχαν δώσει όλα, το είχαν πάρει πολύ σοβαρά το θέμα, δεν άφησαν τίποτα στη τύχη. Το καλό βέβαια ήταν, ότι όλοι δούλεψαν όπως πάντα σαν Έλληνες ή καλύτερα σαν νεοέλληνες, δλδ… δε δούλεψαν καθόλου.
Η απόλυτη ξεφτίλα και φυσικά δεν αναφέρομαι στο αγωνιστικό κομμάτι. Αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Αγωνιστικά ήμασταν χειρότεροι και χάσαμε, ήταν πολύ καλύτεροι και κέρδισαν ΔΙΚΑΙΑ. Μπήκαν σε ένα γήπεδο με τριάντα χιλιάδες κόσμο, βρέθηκαν πίσω στο σκορ στο πέμπτο μόλις λεπτό και κατάφεραν να γυρίσουν το παιχνίδι, με δύναμη, πάθος και θέληση, όταν η δική μας ομάδα ήταν μάλλον “αλλού” και με τον προπονητή της πολύ πιθανό, να σκέφτεται τη γυναίκα του. Οι λόγοι για το αγωνιστικό αυτό χάλι, είναι συζητήσιμοι αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Το θέμα μας είναι, οι “ομορφιές” στην εξέδρα. Στην εξέδρα στην οποία για να μπεις, έπρεπε να δείξεις την ταυτότητα σου όπως επίσης και για να αγοράσεις το εισιτήριο σου. Βέεεεβαια… είμαστε Ευρώπη εμείς… γι’ αυτό δείξαμε για άλλη μια φορά το επίπεδο μας. Αποδείξαμε ότι, ότι έχουμε το μοιραζόμαστε. Προχθές για παράδειγμα μοιραστήκαμε τον πολιτισμό μας με αυτούς τους “πρωτόγονους”, ναι τους Τούρκους λέω.
Ήρθαν στο σπίτι μας και τους καλωσορίσαμε με γιουχάισμα του εθνικού τους ύμνου ή αλλιώς στα αρχαία Ελληνικά “καλώς ήρθατε”, μετά δεν έπρεπε να τους προσφέρουμε και κάτι ; ε αυτό κάναμε, χωρίς ίχνος τσιγκουνιάς και επειδή την επομένη ήταν και του Ευαγγελισμού (μεγάλη χριστιανική γιορτή), στα πλαίσια του “ο έχων δυο χιτώνες”, τους δώσαμε και τους δύο. Ναι καλά διαβάσατε, ότι είχε ο καθένας το έδωσε, μπουκάλια, κοντάρια, κινητά, κέρματα, ρολά ταμειακών μηχανών, τα καπνογόνα και τα βεγγαλικά που φυλάγαμε σαν κόρη οφθαλμού για τις πορείες, όλα για την πάρτη τους, γιατί ο Έλληνας σ’ αυτά τα πράγματα είναι large τύπος. Μέχρι και μεταξύ μας πλακωθήκαμε, για το ποιος θα περιποιηθεί το φιλοξενούμενο καλύτερα. Βέεεεβαια όταν κάνεις κάτι, το θέμα είναι να το κάνεις καλά ή να μην το κάνεις καθόλου.
Έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες, οι απόγονοι των παγκοσμίως γνωστών προγόνων μας, δεν είμαστε τίποτα βάρβαροι. Γι’ αυτό δεν χάνουμε και ποτέ την ευκαιρία να το διαφημίσουμε. Μόλις πέσουν τα φώτα πάνω μας, εμείς ήμαστε εκεί, πάντα έτοιμοι να κάνουμε το καθήκον μας.
Το “ευχάριστο” από την προχθεσινή “ομορφιά” είναι ότι πλέον δε μιλάμε για εκατό – διακόσιους γραφικούς, αλλά για πολύ περισσότερους.
Επιτέλους, μετά από πολύ σκληρή “Ελληνική δουλειά”… τους κλωνοποιήσαμε !
Τώρα το μέλλον ανοίγεται διάπλατα μπροστά μας.
Με τις υγείες μας
